Mijn treden in Uw spoor
Mijn treden in Uw spoor
mijn voeten volgden uw spoor, mijn stappen wankelden niet. (Psalm 17: 5)
Naalden van platenspelers bewegen zich door groeven. De wielen van voertuigen in de sneeuw volgen een spoor. En wij mensen, hoe zit het met ons? Goed om aan het eind van het jaar die vraag aan onszelf te stellen. In Psalm 17 is David aan het woord. ‘Gebed om redding’ staat er in de HSV boven. In het tweede deel van het lied lezen we dat het daarbij om vijanden gaat die heel dichtbij komen en het leven van de koning dreigen te verwoesten. Davids gebed gaat niet alleen over redding. Nee, het begint ook met een soort zelfonder zoek. Hij bidt God ook om zijn hart te beproeven, om de gangen van zijn hoofd en hart te toetsen. En daarbij spreekt hij in vers 5 ook uit dat hij niet gewankeld heeft, dat hij met zijn leven in het spoor van God is gebleven. Hoe zit het met ons? Welk spoor hebben wij gevolgd, en zijn we er ook in gebleven? Ik moet terugdenken aan de dienst waarin ik belijdenis van het geloof aflegde. Toen zongen we de woorden van dit lied: "Ik zet mijn treden in Uw spoor". Zit ik met mijn leven nog steeds in dat spoor, dat van God, dat van Christus? Is dat kenmerkend geweest voor wat ik gedacht en gedaan heb in 2020? En als ik om een of andere reden wankelde, dreigde uit de glijden, heb ik me toen ook aan Hem vastgegrepen, of probeerde ik op andere manieren overeind te blijven? Ja, aan het eind van een jaar is zelfonderzoek goed en nodig. Maar natuurlijk ook de vraag hoe we verder gaan. Als God het geeft, komt er een nieuw jaar. Hoe wil ik dat binnenstappen? Welk spoor wil ik in 2021 volgen in mijn leven? Ik moet hierbij denken aan een wandeling die we eens maakten door de winterse Zwitserse sneeuw. Een prachtige witte wereld, maar welke kant moesten we op om thuis te komen? Wat waren we dankbaar dat er al een spoor naar huis lag! Het gaf de goede richting aan, en het lopen in dat spoor was voor ons veel lichter dan het was voor degene die het getrokken had. Wat geweldig dat er in ons leven ook al een spoor ligt naar huis. Christus heeft de weg gebaand. Hij ging en gaat nog steeds voorop. En hij nodigt ons uit om zijn spoor te drukken. Dat is niet altijd gemakkelijk, maar als je het volgt gaat het wel de goede kant op met je leven. Eind 2020, begin 2021: een goed moment voor zelf onderzoek, voor gebed, voor schuldbelijdenis vanwege een soms wankelende en zwalkende gang door het leven. Weet dat er vergeving is. En meteen daarbij de nodiging om weer in dat goede en heerlijke spoor van Christus te stappen, achter de Heiland, achter de Grote Thuisbrenger, aan! Ik zet mijn treden in Uw spoor, opdat mijn voet niet uit zou glijden. Wil mij voor struikelen bevrijden, en ga mij met Uw heillicht voor. (Psalm 17: 3 OB) Ds. B.F. (Bas) Bakelaar
december 2020 | ||
terug | ||